خانه / آهنگ ها / گلهای تازه ، سنتی / جواد معروفی ، عبدالوهاب شهیدی ، حبیب اله بدیعی / آلبوم عبدالوهاب شهیدی گلهای تازه شماره ۷۳ : ماهور

11 - Sazo Avaz Mahur: Ey del be kamale eshgh ...

عبدالوهاب شهیدی

0:00

  • 11 - Sazo Avaz Mahur: Ey del be kamale eshgh ...

    11 - Sazo Avaz Mahur: Ey del be kamale eshgh ...

    عبدالوهاب شهیدی

  • 10 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshghe to bordeh tabo aramam ra

    10 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshghe to bordeh tabo aramam ra

    عبدالوهاب شهیدی

  • 09 - Sazo Avaz Mahur: Ba yade to labriz konam jamam ra

    09 - Sazo Avaz Mahur: Ba yade to labriz konam jamam ra

    عبدالوهاب شهیدی

  • 08 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshgh panahgah ...

    08 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshgh panahgah ...

    عبدالوهاب شهیدی

  • 07 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshgh panahgah pendashtamat

    07 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshgh panahgah pendashtamat

    عبدالوهاب شهیدی

  • 06 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshgh ghame to sookht besyar mara

    06 - Sazo Avaz Mahur: Ey eshgh ghame to sookht besyar mara

    عبدالوهاب شهیدی

  • 05 - Sazo Avaz Mahur: Ey del be kamale eshgh arastamat

    05 - Sazo Avaz Mahur: Ey del be kamale eshgh arastamat

    عبدالوهاب شهیدی

  • 04 - Daramad Mahur

    04 - Daramad Mahur

    عبدالوهاب شهیدی

  • 03 - Mahur

    03 - Mahur

    عبدالوهاب شهیدی

  • 02 - Chaharmezrab Mahur

    02 - Chaharmezrab Mahur

    عبدالوهاب شهیدی

  • 01 - Moghadameh Mahur

    01 - Moghadameh Mahur

    عبدالوهاب شهیدی

آلبوم عبدالوهاب شهیدی گلهای تازه شماره ۷۳ : ماهور

56,564 بازدید

آلبوم عبدالوهاب شهیدی گلهای تازه شماره ۷۳ : ماهور

آلبوم عبدالوهاب شهیدی گلهای تازه شماره ۷۳ : ماهور
آلبوم عبدالوهاب شهیدی گلهای تازه شماره ۷۳ : ماهور
Abdolwahab Shahidi Golhaye Tazeh 73:Mahur

هنرمندان

جواد معروفی

جواد معروفی

جواد معروفی در ۱۵ مرداد ۱۲۹۱ در تهران به دنیا آمد. پدرش موسی معروفی، از شاگردان برجسته درویش خان بود و مادرش «عذرا» نام داشت. مادرش در کودکی او درگذشت و او در خانوادهٔ پدری بزرگ شد. تحصیل و آغاز فعالیت آموزش موسیقی را ابتدا نزد پدر آغاز کرد؛ وی تار و سپس ویولن می‌نواخت. در ۱۴ سالگی به هنرستان موسیقی، تحت مدیریت علینقی وزیری وارد شد و پیانو را نزد خانم تاتیانا خاراطیان آموخت. او در کنار موسیقی غربی، موسیقی ایرانی را نیز فراگرفت و تلاش کرد این دو را با هم تلفیق کند. فعالیت هنری و تاثیرگذاری در سال ۱۳۱۲ (سن حدود ۲۱ سال) برای وزارت فرهنگ استخدام شد و به تدریس موسیقی پرداخت. از سال ۱۳۱۹ با تأسیس رادیو ایران همکاری کرد، هم به‌عنوان نوازندهٔ پیانو و هم رهبر ارکستر. در سال ۱۳۳۲ به سمت سرپرستی موسیقی رادیو و عضویت در شورای عالی موسیقی منصوب شد. یکی از برجسته‌ترین فعالیت‌هایش، رهبری ارکستر گل‌ها بود و تنظیم‌کنندهٔ آثار زیادی از آهنگسازان مطرح موسیقی ایرانی شد. سبک هنری و ویژگی‌ها معروفی از جملهٔ نخستین کسانی بود که موسیقی ایرانی را برای پیانو تنظیم کرد و در این زمینه پیشگام بود. او اعتقاد داشت که ابتدا باید نوازندهٔ پیانو تسلط پیدا کند (موسیقی غربی) تا بعد موسیقی ایرانی را بیاموزد: > «موسیقی ایرانی را وقتی به شاگرد درس می‌دهیم که دست روان داشته باشد و موسیقی کلاسیک را زده باشد... بعداً موسیقی ایرانی به او درس می‌دهیم، چون موسیقی ایرانی تکنیک مفصلی دارد.» آثار او ملودی ساده، زیبا و در عین حال تکنیکی داشتند؛ بسیاری از آهنگ‌هایش هنوز شنیده می‌شوند. شاگردان و آموزش او در دانشگاه و هنرستان به تدریس پرداخت و شاگردان مشهور زیادی داشت، از جمله انوشیروان روحانی، اردشیر روحانی، افلیا پرتو، مهین زرین‌پنجه و ساسان محبی. ازدواج و زندگی شخصی در سن ۱۸ سالگی با «شمس‌الزمان» ازدواج کرد. حاصل ازدواج چهار فرزند به‌نام‌های منوچهر، شکوه‌الزمان (گیتی)، ژیلا و فرهاد بود. آثار مهم از قطعات معروف او می‌توان به «خواب‌های طلایی»، «رنگ اصفهان»، «چه شورها» و بسیاری دیگر اشاره کرد. او آلبوم‌ها و تنظیمات بسیاری منتشر کرد و تأثیر زیادی در مسیری که پیانو در موسیقی ایرانی طی کرد، داشت. درگذشت جواد معروفی در بامداد سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۳۷۲ در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد. میراث و اهمیت همچنان به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی موسیقی نوین ایران شناخته می‌شود و نامش با پیانو در موسیقی ایرانی پیوند خورده است. آثار او در مدارس موسیقی، آموزشگاه‌ها، و میان پیانیست‌های ایرانی منبع الهام باقی مانده‌اند. نوآوری او در تلفیق موسیقی غربی و ایرانی، راه تازه‌ای در نوازندگی پیانو در ایران گشود.

عبدالوهاب شهیدی

عبدالوهاب شهیدی

عبدالوهاب شهیدی زاده۱۰ مهر ۱۳۰۱ شهر میمه موسیقی‌دان، خواننده، آهنگساز، مدرس آواز و نوازندهٔ عود بود او شاگرد اسماعیل مهرتاش بود و از سال ۱۳۳۹ همکاری خود را با برنامه رادیویی گل‌ها آغاز کرد. پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، دادگاه انقلاب اصفهان، به دلیل چند سال مأمور به خدمت بودن عبدالوهاب شهیدی در سازمان اطلاعات ارتش، به اتهام «ساواکی بودن» به چهار ماه حبس تأدیبی محکومش کرد ولی پس از پذیرش عذرخواهی، آزاد شد. پس از آن اتفاق، برای همیشه از کار در عرصه موسیقی کنار گذاشته شد. شهیدی پس از انقلاب، ایران را ترک کرد و به ایالت متحده آمریکا رفت ولی در میانهٔ دهه ۱۳۷۰ به ایران بازگشت عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه، از فعال‌ترین هنرمندان برنامه گل‌ها بوده و رتبه سوم بیش‌ترین برنامه موسیقی در گل‌ها را دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیش‌رو بوده‌است. تصنیف معروف زندگی با مطلع آن نگاه گرم تو از این هنرمند است این هنرمند که چهار روز پس از تزریق واکسن کرونا(COVID-19) دچار بیماری قلبی شده بود، یک روز پس از بستری شدن در بیمارستان، بامداد روز دوشنبه ۲۰ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ درگذشت. پیکر وی در ۲۲ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد

حبیب اله بدیعی

حبیب اله بدیعی

حبیب‌الله بدیعی در ۴ فروردین ۱۳۱۲ در روستای ازان‌ده از توابع شهرستان سوادکوه متولد شد او از سال ۱۳۲۹ به عنوان تکنواز با برنامه موسیقی ارتش همکاری کرد و سال بعد بود که رسماً وارد ارکستر ابراهیم منصوری شد. حبیب‌الله بدیعی در سال ۱۳۳۱ در فیلم «ولگرد» صدای قوامی و شمس را با ویلن همراهی کرد. در سال‌های ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ ارکستر کوچکی تشکیل داد که خوانندهٔ آن شمس بود همکاری هنری وی با شمس بالاخره منجر به ازدواج این دو شد. ازدواجی که حواشی بسیار داشت و سرانجام به طلاق انجامید این ارکستر تا پایان سال ۱۳۳۶ هر شب جمعه برنامهٔ رادیویی داشت. یک سال بعد وی وارد برنامه گلها شد و با خوانندگانی چون مرضیه، الهه، پوران، دلکش و رؤیا و شمس همکاری کرد. وی حدود ۲۰۰ آهنگ ساخته‌است که یکی از معروف‌ترین آن‌ها کعبه دل‌ها با صدای الهه است حبیب‌الله بدیعی در نواختن دستگاه‌ها و گوشه‌های آواز قدرت و توانایی قابل ملاحظه‌ای داشت کتاب «کماندار زرین‌دست» نوشتهٔ مهران حبیبی‌نژاد، دربارهٔ زندگی حبیب‌الله بدیعی و نگاهی گذرا به زندگی و آثار او است حبیب‌الله بدیعی در ۲۷ مهر ۱۳۷۱ در سن ۵۹ سالگی به دلیل بیماری قلبی در بیمارستان توس تهران درگذشت و پیکر وی را در امامزاده طاهر (کرج) به خاک سپردند حبیب‌الله بدیعی علاوه بر تکنوازی، آهنگ‌های بسیاری ساخت که اکثر آن‌ها با اقبال روبرو شدند. او حدود یکصد و پنجاه قطعه ساخت از جمله: کعبه دل‌ها، فریاد از این دل، افسانه عشق، دل بی گناه، الهی بمونی، افسانه زندگی، جاودانه، رفته بودم، افسانه کمتر، شعله سرکش، در آتشم، مهربان شو، سنگ صبور و زندگی من

نظرات آلبوم عبدالوهاب شهیدی گلهای تازه شماره ۷۳ : ماهور ( بدون نظر )

[[ description.length ]] / 500

[[ comment.writer_name ]]

[[ comment.description ]]

[[ form.description.length ]] / 500
[[ reply.writer_name ]] (در پاسخ به [[comment.writer_name]])

[[ reply.description ]]

صفحه [[currentPage]] - نمایش [[comments.length]] از [[count]]
نظر ثبت نشده است! شما اولین باشید.
اینستاگرام
تلگرام