[[ current.song_name ]]
[[ current.artist ? current.artist.name : '' ]]
[[ currentlyTimer ]]
[[ current.totalTimer ]]
00:01
بیوگرافی: جواد معروفی در ۱۵ مرداد ۱۲۹۱ در تهران به دنیا آمد. پدرش موسی معروفی، از شاگردان برجسته درویش خان بود و مادرش «عذرا» نام داشت. مادرش در کودکی او درگذشت و او در خانوادهٔ پدری بزرگ شد. تحصیل و آغاز فعالیت آموزش موسیقی را ابتدا نزد پدر آغاز کرد؛ وی تار و سپس ویولن مینواخت. در ۱۴ سالگی به هنرستان موسیقی، تحت مدیریت علینقی وزیری وارد شد و پیانو را نزد خانم تاتیانا خاراطیان آموخت. او در کنار موسیقی غربی، موسیقی ایرانی را نیز فراگرفت و تلاش کرد این دو را با هم تلفیق کند. فعالیت هنری و تاثیرگذاری در سال ۱۳۱۲ (سن حدود ۲۱ سال) برای وزارت فرهنگ استخدام شد و به تدریس موسیقی پرداخت. از سال ۱۳۱۹ با تأسیس رادیو ایران همکاری کرد، هم بهعنوان نوازندهٔ پیانو و هم رهبر ارکستر. در سال ۱۳۳۲ به سمت سرپرستی موسیقی رادیو و عضویت در شورای عالی موسیقی منصوب شد. یکی از برجستهترین فعالیتهایش، رهبری ارکستر گلها بود و تنظیمکنندهٔ آثار زیادی از آهنگسازان مطرح موسیقی ایرانی شد. سبک هنری و ویژگیها معروفی از جملهٔ نخستین کسانی بود که موسیقی ایرانی را برای پیانو تنظیم کرد و در این زمینه پیشگام بود. او اعتقاد داشت که ابتدا باید نوازندهٔ پیانو تسلط پیدا کند (موسیقی غربی) تا بعد موسیقی ایرانی را بیاموزد: > «موسیقی ایرانی را وقتی به شاگرد درس میدهیم که دست روان داشته باشد و موسیقی کلاسیک را زده باشد... بعداً موسیقی ایرانی به او درس میدهیم، چون موسیقی ایرانی تکنیک مفصلی دارد.» آثار او ملودی ساده، زیبا و در عین حال تکنیکی داشتند؛ بسیاری از آهنگهایش هنوز شنیده میشوند. شاگردان و آموزش او در دانشگاه و هنرستان به تدریس پرداخت و شاگردان مشهور زیادی داشت، از جمله انوشیروان روحانی، اردشیر روحانی، افلیا پرتو، مهین زرینپنجه و ساسان محبی. ازدواج و زندگی شخصی در سن ۱۸ سالگی با «شمسالزمان» ازدواج کرد. حاصل ازدواج چهار فرزند بهنامهای منوچهر، شکوهالزمان (گیتی)، ژیلا و فرهاد بود. آثار مهم از قطعات معروف او میتوان به «خوابهای طلایی»، «رنگ اصفهان»، «چه شورها» و بسیاری دیگر اشاره کرد. او آلبومها و تنظیمات بسیاری منتشر کرد و تأثیر زیادی در مسیری که پیانو در موسیقی ایرانی طی کرد، داشت. درگذشت جواد معروفی در بامداد سهشنبه ۱۶ آذر ۱۳۷۲ در تهران درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشتزهرا به خاک سپرده شد. میراث و اهمیت همچنان بهعنوان یکی از چهرههای کلیدی موسیقی نوین ایران شناخته میشود و نامش با پیانو در موسیقی ایرانی پیوند خورده است. آثار او در مدارس موسیقی، آموزشگاهها، و میان پیانیستهای ایرانی منبع الهام باقی ماندهاند. نوآوری او در تلفیق موسیقی غربی و ایرانی، راه تازهای در نوازندگی پیانو در ایران گشود.
[[ current.artist ? current.artist.name : '' ]]
[[ currentlyTimer ]]
[[ current.totalTimer ]]
00:01