[[ current.song_name ]]
[[ current.artist ? current.artist.name : '' ]]
[[ currentlyTimer ]]
[[ current.totalTimer ]]
00:01
بیوگرافی: اِسماعیل اَدیب خوانساری زادهٔ ۱۲۸۰ نخستین خوانندهٔ مرد در رادیوی ملی ایران بود اسماعیل ادیب خوانساری فرزند یک روحانی و خوشنویس برجسته به نام «میرزا محمود بن ابی القاسم الخوانساری» و شاگرد عندلیب گلپایگانی (تولایی)، سید عبدالرحیم اصفهانی، حبیب شاطر حاجی، نایب اسدالله (و شاگرد غیرمستقیم طاهرزاده) بود. در سال ۱۳۱۹ وقتی برای نخستین بار در ایران رادیو ملی تأسیس شد، در حالی که سی و نهمین سال زندگی را میگذراند به عنوان نخستین خواننده مرد رادیوی ملی ایران، به رادیو دعوت شد. او در آن دوران با نوازندگانی چون ابوالحسن صبا، علی اکبر شهنازی، حسین یاحقی، حبیب سماعی، عبدالحسین شهنازی، مهدی خالدی و مرتضی محجوبی همکاری میکرد آثار او در صفحات گرامافون ۷۸ دور (صفحات سنگی)، آثار رادیویی، آوازها و تصانیف همراه با ساز و ارکستر و تعداد بیشماری ضبطهای خصوصی و خانگی بجا ماندهاست. از آوازهای محلی بختیاری (اجرا شده با ارکستر انجمن موسیقی ملی) شلیل و خون دل قابل ذکر است، ادیب خوانساری در برنامه برگ سبز و گلهای جاویدان هم چندین اجرا داشتهاست. از ویژگیهای منحصر به فرد او میتوان به دارا بودن زمینهٔ معنوی و عرفانی در آثارش، ادای صحیح شعر و حفظ حالت درونی آن و تکنیکهای منحصر به فرد در ساختار تحریرها اشاره کرد در تاریخ ۱۹ فروردین ۱۳۸۶ کتاب "ادیب خوانساری: آوای جاویدان در موسیقی ایران" نوشته شیرین ادیب (دختر ادیب خوانساری) که در ۵ فصل شامل زندگینامه، فعالیتهای هنری، گفتهها، نوشتهها و خاطرات ادیب ارائه شده توسط مؤسسه فرهنگی و هنری آوای هنر و اندیشه منتشر شد ادیب خوانساری سالهای متمادی بهخاطر بیماری ریوی از تنگی نفس رنج میبرد؛ در سالهای ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ دو بار تحت عمل جراحی ریه قرار گرفت و هر از گاه دچار مشکلات قلبی و تنفسی میشد. او سرانجام روز ششم فروردین سال ۱۳۶۱ در سن ۸۱ سالگی پس از اینکه مدتها دچار ضعف جسمانی و بیمار و بستری بود، درگذشت آرامگاه وی در بهشت زهرا، قطعه ۹۱ ردیف ۱۰۳ شماره ۴ قرار دارد
[[ current.artist ? current.artist.name : '' ]]
[[ currentlyTimer ]]
[[ current.totalTimer ]]
00:01